از آنچه که هستم نالانم و در آنچه باید باشم فکر می کنم. ای کاش می توانستم ادعا کنم که معادلات زندگی را از قرآن به سنت و سپس به خرد حل می کنم. حال آنکه فکر می کنم دارم از خرد به سنت و سپس به قرآن حرکت می کنم. یعنی هرچه عقل ناسالمم گفت، دیگر تمام است. دیگر چه کسی به قرآن و سنت پیغمبر(ص) و ائمه اطهار(ع) کار دارد؟! "در جامعه ای که به جای نهادسازی های مبتنی بر قرآن، سنت، خرد، همه همان چه در مدرسه و دانشگاه خوانده اند را تهوع می کنند بر پیکره ی وطن اسلامی، چه توقعی از من می رود." این نجوای نفس سرکش من یا ما هست یا نه؟ بت شکنی مدل قرن بیست و یک میلادی با نهادسازی هایی اتفاق می افتد که بتواند زنجیره ی طلایی انقلاب اسلامی، نظام اسلامی، دولت اسلامی، جامعه اسلامی و تمدن اسلامی را به هم متصل و تکمیل کند. "این قرن، قرن اسلام است" و چشم امید ما به نسل چهارمی ها.